Όνειρο μου όπως κάθε αθλητή ήταν να γίνω κάποια στιγμή επαγγελματίας.
Αρχές Σεπτέμβρη του 2020 παίρνω μεταγραφή στον Αχέροντα Καναλακίου με μόνο στόχο να βελτιωθώ ,να μάθω πράγματα από τους καλούς προπονητές που είχε και να ανέβω παραπάνω σκαλί στην καριέρα μου στη Γ εθνική.
Μαθαίνω πως η κοπέλα μου είναι έγκυος εκείνη την περίοδο και οι προπονήσεις σταματάνε λόγο του κορονοϊού .
Λόγω όλης αυτής της κατάστασης αποφασίζω μαζί με την κοπέλα μου πως η καλύτερη λύση για την εγκυμοσύνη ήταν να μετακομίσουμε στην Φινλανδία ,μέρος το οποίο κατάγεται.
Ο πατέρας της χρόνια στο φινλανδικό ποδόσφαιρο και μέλος της ομοσπονδίας της Φινλανδίας. Μαθαίνει πως θα μετακομίσουμε μόνιμα στην Φινλανδία Γενάρη του 21 και αμέσως με προτείνει στην Tampere Pallo-Veikot, 3η κατηγορία Φινλανδίας όπου έπρεπε να δοκιμαστώ.
Όλα προχωράνε όπως τα είχαμε σκεφτεί και κάνω συμβόλαιο ενός έτους.
Ξεκινάω σε όλα τα φιλικά παιχνίδια βασικός με πολύ καλή απόδοση και σύντομα από εκεί που δεν με ήξερε κανένας,κάθε μέρα με μάθαιναν και περισσότερο.
Μια εβδομάδα πριν ξεκινήσει το φινλανδικό πρωτάθλημα έχουμε φιλικό με ομάδα από τη Veikkausliiga.
Στην τελευταία προπόνηση δέχομαι ένα σουτ και όπως το αποκρούω ένιωσα έναν αφόρητο πόνο.
Δεν μίλησα και συνέχισα την προπόνηση ώστε να μπορέσω να κάνω το όνειρο μου να παίξω με ομάδα από την ψηλότερη κατηγορία.
Παίζω στον αγώνα ,χάνουμε,έχω καλή απόδοση αλλά μετά το παιχνίδι δεν μπορούσα πια να νιώσω το χέρι μου.
Ξεκινάει το πρωτάθλημα και είμαι εκτός για 3 μήνες λόγω του χεριού μου.
Στεναχωρημένος και αγανακτισμένος,δεν τα παρατάω και συνεχίζω να προπονούμε με αλλά μέρη του σώματος.
Έρχεται η στιγμή να κάνω το ντεμπούτο μου σε εκτός έδρας παιχνίδι.
Στο 54ο λεπτό,έπειτα από εκτέλεση φάουλ αποκρούω,και με διπλή απόκρουση πηγαίνω με ταχύτητα να μπλοκάρω την μπάλα,εκείνη τη στιγμή όλα μαύρισαν…
Ο αντίπαλος αντί να χτυπήσει την μπάλα σούταρε στο πρόσωπο μου και βγαίνω αναγκαστική αλλαγή έχοντας σπάσει τη μύτη μου άσχημα.
Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να αγωνιστώ ξανά με την ομάδα μου και η σεζόν τελειώνει.
Όλος ο κόπος και όλη η χαρά που είχα όταν ήρθα στην Φινλανδία πάγωσαν…
Πίστευα πως κανείς δεν με ήξερε,και πως κανείς δεν θα ήθελε έναν παίχτη στην ομάδα του που ήταν τραυματίας σχεδόν όλη την ποδοσφαιρική χρόνια.
Ξεκινάω και πάλι με πίστη και επιμονή ατομικές προπονήσεις ώστε να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο και να μπορέσω να δοκιμαστω σε κάποια ομάδα,όμως κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί.
Ένα πρωινό,δέχομαι τηλεφώνημα από την Ταμπερε Γιουνάιντεντ,μόλις είχε ανεβεί από την kolmonen,Τρίτη κατηγορία και κυπέλλουχος εκείνη τη χρόνια.
Πηγαίνω στις προπονήσεις και αφήνω καλές εντυπώσεις παίζοντας και 2 αγώνες δοκιμαστικούς.
Υπογράφω συμβόλαιο με την ιστορική Ταμπερε γιουναιτεντ τις 27 Δεκεμβρίου και κάνω ένα όνειρο πραγματικότητα ,να αγωνίζομαι σε μια ιστορική ομάδα και στην δεύτερη κατηγορία Miesten Kakkonen.
Έκανα ένα όνειρο πραγματικότητα ,όμως συνεχίζω να ονειρεύομαι.
Θανάσης Ζέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια: