Σπύρος Κυριάκης: Το λιμάνι να αναγεννήσει την Πρέβεζα!

Εξίμισι ολόκληρες ώρες διήρκησε η μαραθώνια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα το λιμάνι της Πρέβεζας. Μια συνεδρίαση που έμοιαζε περισσότερο με γκρουπ ομαδικής θεραπείας, βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα του Irvin yalom.

Αβροφροσύνες, μαχαιρώματα, επίρριψη ευθυνών, ενδοπαραταξιακές κόντρες και ένα debate για το τι και ποιος έφταιξε περισσότερο, έτσι ώστε να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Σίγουρα οι πολίτες έμαθαν αρκετά από αυτή τη συζήτηση για τα αίτια και τους υπαίτιους και έτσι έβγαλαν τα συμπεράσματά τους. Θα περίμενε όμως κανείς πως σε μια τέτοια μαραθώνια συνεδρίαση το ουσιαστικό και το ζητούμενο θα ήταν το ‘τί μέλει γενέσθαι’ για τα προβλήματα που υπάρχουν και όχι μόνο το να κάνουμε μνημόσυνο αλληλεπιρρίπτοντας ευθύνες, υποχρεώσεις και αρμοδιότητες. Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για ένα λιμάνι με εξαιρετική θέση στο Ιόνιο, με αλματώδη αύξηση της τουριστικής κίνησης και της αντίστοιχης ζήτησης ως προορισμό τα τελευταία χρόνια, αλλά ταυτόχρονα με φθίνουσα εμπορευματική κίνηση που οφείλεται στην οικονομική κρίση και κυρίως στις οδικές μεταφορές από τη Βουλγαρία καθώς ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής.

Το λιμάνι της Πρέβεζας, είναι ένα έργο που από μόνο του έχει την δυνατότητα να δώσει νέα πνοή στην πόλη. Να την αλλάξει και να την αναγεννήσει αν γίνει σωστά, ή να την κρατήσει στάσιμη και παθητική αν αντί για σημαντικές τομές προσπαθήσουμε τακτικίστικα να ακουμπήσουμε το ζήτημα επιδερμικά.

Επειδή η συζήτηση για το τι μέλει γενέσθαι είναι κατά πολύ προτιμότερη και ουσιαστικότερη της παρελθοντολογίας, θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου άποψη σχετικά με του 5 άξονες που θα πρέπει να κινηθεί το σχέδιο για το Master Plan του λιμανιού.



1) Ενίσχυση και επέκταση του τουριστικού λιμένα

Μια πόλη σαν την Πρέβεζα που μέχρι και σήμερα δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει επαρκείς τουριστικές υποδομές, είναι παράλογο να αντιπαλεύεται με την ιδέα της επέκτασης της τουριστικής χρήσης του λιμανιού. Ήδη από φέτος όλοι οι επαγγελματίες θα εισπράξουν οφέλη από την ολοκλήρωση της νέας μαρίνας και από τον κόσμο που θα την επισκεφτεί. Έχοντας κατά νου τα ελάχιστα τουριστικά κρεβάτια που διαθέτει η Πρέβεζα, είναι αδιανόητο να ξορκίζουμε τα υψηλής αξίας «κρεβάτια» που κουβαλάνε μαζί τους τα σκάφη που δένουν εκεί.

Είναι λοιπόν απαραίτητη η επέκταση του τουριστικού λιμένα σε μεγάλο κομμάτι της σημερινής παράκτιας ζώνης λιμένα με ταυτόχρονη εκ νέου παραχώρηση τμημάτων της λιμενικής υποδομής, μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών σε ιδιώτες επενδυτές, για την αποτελεσματική και άμεση χρηματοδότηση των έργων. Μια επίσκεψη στους γειτονικούς Παξούς θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο για τα οφέλη που προκύπτουν για την πόλη, τα μαγαζιά και τους κατοίκους από την πρόταση αυτή.



2) Επιτακτική ανάγκη για δημιουργία χώρου πρόσδεσης σκαφών κρουαζιέρας

Η πρόβλεψη χώρου για κρουαζιερόπλοια δεν θα πρέπει να γίνει με τη λογική του «να υπάρχει και αυτό», αλλά ως κύρια λειτουργία του νέου λιμανιού. Η υποβάθμιση η ο παραγκωνισμός της συγκεκριμένης χρήσης ως δευτερευούσης σημασίας, μεσοπρόθεσμα θα οδηγήσει σε πλήρη απαξίωσή της, με την μερίδα του λέοντος της συγκεκριμένης αγοράς να καταλήγει στην γειτονική Ηγουμενίτσα. Μια πόλη σαν την Πρέβεζα με την τεράστια πολιτιστική προίκα της αρχαίας Νικόπολης αλλά και με ενδεχόμενη μελλοντική αξιοποίηση των ιαματικών πηγών και του θερμαλιστικού πάρκου θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για τους τουρίστες της συγκεκριμένης αγοράς, ενώ το οικονομικό αποτύπωμα για την πόλη και τους κατοίκους της θα ήταν τεράστιο.

Άποψη μου είναι πως για γίνει αυτό σωστά θα πρέπει να αποδοθεί η νότια προβλήτα στην κρουαζιέρα, με ταυτόχρονη εφαρμογή του κώδικα ασφάλειας ISPS ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να προβλεφθεί χώρος για την προσέλκυση και των πολύ μεγάλων ιδιωτικών σκαφών.



3) Ενίσχυση του αλιευτικού λιμένα
Με την αλιεία να αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές δραστηριότητες στον νομό και με περισσότερες από 400 οικογένειες να ζουν από την συγκεκριμένη βιομηχανία, είναι μονόδρομος να ενισχυθούν οι απαραίτητες υποδομές για τους αλιείς, ώστε να κάνουν πιο εύκολα και πιο ουσιαστικά την δουλειά τους. Προσωπικά μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση ότι το συγκεκριμένο θέμα απασχόλησε λιγότερο χρόνο την συζήτηση σε σχέση με τα υπόλοιπα , σαν να μην αφορούσε κανέναν.

Θεωρώ πως υπάρχει ανάγκη πρόσθετων έργων εξυπηρέτησης των επαγγελματιών αλιέων στην χερσαία ζώνη του αλιευτικού καταφύγιου(αποθήκες εξοπλισμού, κτήριο εμπορευμάτων κτλ) ενώ ταυτόχρονα θα ήταν ωραία η εικόνα ενός χώρου προβολής της αλιευτικής δραστηριότητας εν είδη ακόμα και μουσείου, το οποίο θα δρούσε ενισχύοντας έτσι την παραδοσιακή εικόνα του τόπου.



4) Δημιουργία υδατοδρομίου και τέρμιναλ υδροπλάνων

Η δημιουργία υδατοδρομίου και του χώρου επιβίβασης και αποβίβασης υδροπλάνων, συνεπικουρικά με το αεροδρόμιο του Ακτίου θα ενισχύσει τον χαρακτήρα της περιοχής ως βασική πύλη εισόδου προς την χώρα. Ταυτόχρονα θα χρησίμευε και ως διασύνδεση της πόλης της Πρέβεζας με τα νησιά του Ιονίου, την πόλη των Ιωαννίνων και την ενδοχώρα. Η Συνεργατική λειτουργία του υδατοδρομίου με την κρουαζιέρα και η χωροθέτησή του σε αντίστοιχη θέση θα έδινε προσθετική αξία στο λιμάνι.



5) Αναβάθμιση του εμπορικού λιμανιού

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό είναι η εμπορική χρήση του λιμανιού. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να προβλεφθεί χώρος όχι μόνο για τη διατήρηση αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του εμπορικού χαρακτήρα του λιμανιού, διότι από αυτό βιοπορίζονται δεκάδες οικογένειες και αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες εμπορικής δραστηριότητας της περιοχής μας. Νομίζω επίσης πως είναι εξίσου κατανοητό ότι αυτό θα πρέπει να γίνει λαμβάνοντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα. (Μελέτες, Πιστοποιήσεις, έργα, οπτικός διαχωρισμός), έτσι ώστε η εμπορική λειτουργία να δρα εντελώς ανεξάρτητα και αυτόνομα, ενώ ταυτόχρονα να μην αλλοιώνει την οπτική εικόνα της πόλης.

Παγκοσμίως υπάρχουν πάμπολλα λιμάνια από πολύ μικρά έως και mega ports, όπου η εμπορική και η τουριστική χρήση συνυπάρχουν ταυτόχρονα και απρόσκοπτα (το καθένα βέβαια με τις δικές του ιδιαιτερότητες που επιλύθηκαν, όπως Αγ. Δομίνικος, Αγ. Λουκία κ.ά) και κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να προβλεφθεί και στην περίπτωση του δικού μας λιμανιού. Η πλέον ενδεδειγμένη λύση θα ήταν, αφού επιλυθούν οι περιβαλλοντολογικές αστοχίες του παρελθόντος, η αποπεράτωση του ανατολικού προβλήτα και η μεταφορά της εμπορευματικής κίνησης εκεί, με πρόβλεψη για την εξυπηρέτηση στον νότιο προβλήτα μέχρι την αποπεράτωση των έργων.

Το λιμάνι από μόνο του, αλλά και σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των στρατοπέδων και των ιαματικών λουτρών, έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει μια Νέα Πρέβεζα. Μια καινούργια, πιο ανθρώπινη πόλη σε ένα σημείο που έως σήμερα δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει την πλήρη δυναμική της. Σκοπός μας θα πρέπει να είναι πως θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες προοπτικές για το μέλλον, έχοντας πάντα κατά νου ότι το νέο λιμάνι θα πρέπει να αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα τόσο για την πόλη αλλά και για τον νομό της Πρέβεζας