Νέα μελέτη θεωρείται το πρώτο βήμα προς την καταλληλότερη διαμόρφωση της αγωγής
Γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για τους δύο τύπους του διαβήτη, 1 και 2, ωστόσο οι επιστήμονες λένε τώρα πως πρόκειται όχι για δύο αλλά για πέντε διαφορετικές ασθένειες, και η θεραπεία μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα για τον κάθε διαφορετικό τύπο.
Ερευνητές στη Σουηδία και τη Φινλανδία εκτιμούν πως η πιο σύνθετη εικόνα του διαβήτη, που αποκάλυψαν, θα ωθήσει σε μια εποχή πιο «προσωποποιημένων» φαρμάκων για τη νόσο. Οι ειδικοί λένε πως η έρευνά τους είναι προάγγελος της μελλοντικής θεραπείας του διαβήτη, αν και δεν αναμένονται άμεσες αλλαγές στην αγωγή.
Ο διαβήτης, σημειώνει το BBC, διαγιγνώσκεται σε έναν στους έντεκα ενηλίκους σε όλο τον κόσμο, και αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού, τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας και ακρωτηριασμού.
Οι ερευνητές, από το Κέντρο Διαβήτη του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία και το Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής της Φινλανδίας, μελέτησαν τα στοιχεία 14.775 ασθενών, έχοντας στη διάθεσή τους, μεταξύ άλλων, και λεπτομερή ανάλυση του αίματός τους.
Τα αποτελέσματα, που δημοσίευσαν στο The Lancet Diabetes and Endocrinology, έδειξαν πως οι ασθενείς μπορούν να κατανεμηθούν σε πέντε ομάδες, που έχουν μεταξύ τους γενετικές και άλλες διαφορές (ηλικία έναρξης, σοβαρότητα συμπτωμάτων, κίνδυνος επιπλοκών κ.α.), οι οποίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς με τον ίδιο τρόπο σε μία θεραπεία. Οι ομάδες αυτές είναι:
- Ομάδα 1: Ο σοβαρός αυτοάνοσος διαβήτης, που είναι χονδρικά ίδιος με τον διαβήτη τύπου 1, εμφανιζόμενος κυρίως σε παιδιά, αλλά περιλαμβάνει και μερικές περιπτώσεις αυτοάνοσου διαβήτη που εκδηλώνονται σε μεγάλη ηλικία.
- Ομάδα 2: Ο σοβαρός διαβήτης που χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια ινσουλίνης, μοιάζει με την ομάδα 1 (πλήττει επίσης άτομα σε νεαρή ηλικία), αλλά δεν φταίει το ανοσοποιητικό σύστημα, άρα δεν πρόκειται για αυτοάνοση πάθηση.
- Ομάδα 3: Ο σοβαρός διαβήτης που χαρακτηρίζεται από ινσουλινοαντοχή (ινσουλινοαντίσταση) και εμφανίζεται σε υπέρβαρα άτομα, των οποίων ο οργανισμός παράγει μεν την ορμόνη ινσουλίνη, αλλά το σώμα τους δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν.
- Ομάδα 4: Ο ήπιος διαβήτης που είναι σχετικός με την παχυσαρκία, αφορά άτομα πολύ υπέρβαρα, αλλά μεταβολικά πολύ κοντά στο φυσιολογικό παρά στην ομάδα 3.
- Ομάδα 5: Ο ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την ηλικία και εκδηλώνεται σε ηλικιωμένους ανθρώπους, με τη νόσο να είναι συνήθως πιο ελαφριά από τις προηγούμενες ομάδες.
Οι περισσότεροι ειδικοί γνωρίζουν πως ο διαχωρισμός σε διαβήτη τύπου 1 και 2 δεν ήταν και τόσο ακριβής, σχολιάζει στο BBC η Δρ Victoria Salem από το Imperial College London. «Είναι αναμφίβολα το μέλλον του πώς βλέπουμε τον διαβήτη ως ασθένεια» τονίζει για την έρευνα, προειδοποιώντας ωστόσο πως δεν τα αλλάξει άμεσα η διαμόρφωση της αγωγής.
«Εμφανώς αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα» τονίζει και ο Δρ Sudhesh Kumar, καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Warwick.
Γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για τους δύο τύπους του διαβήτη, 1 και 2, ωστόσο οι επιστήμονες λένε τώρα πως πρόκειται όχι για δύο αλλά για πέντε διαφορετικές ασθένειες, και η θεραπεία μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα για τον κάθε διαφορετικό τύπο.
Ερευνητές στη Σουηδία και τη Φινλανδία εκτιμούν πως η πιο σύνθετη εικόνα του διαβήτη, που αποκάλυψαν, θα ωθήσει σε μια εποχή πιο «προσωποποιημένων» φαρμάκων για τη νόσο. Οι ειδικοί λένε πως η έρευνά τους είναι προάγγελος της μελλοντικής θεραπείας του διαβήτη, αν και δεν αναμένονται άμεσες αλλαγές στην αγωγή.
Ο διαβήτης, σημειώνει το BBC, διαγιγνώσκεται σε έναν στους έντεκα ενηλίκους σε όλο τον κόσμο, και αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού, τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας και ακρωτηριασμού.
Οι ερευνητές, από το Κέντρο Διαβήτη του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία και το Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής της Φινλανδίας, μελέτησαν τα στοιχεία 14.775 ασθενών, έχοντας στη διάθεσή τους, μεταξύ άλλων, και λεπτομερή ανάλυση του αίματός τους.
Τα αποτελέσματα, που δημοσίευσαν στο The Lancet Diabetes and Endocrinology, έδειξαν πως οι ασθενείς μπορούν να κατανεμηθούν σε πέντε ομάδες, που έχουν μεταξύ τους γενετικές και άλλες διαφορές (ηλικία έναρξης, σοβαρότητα συμπτωμάτων, κίνδυνος επιπλοκών κ.α.), οι οποίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς με τον ίδιο τρόπο σε μία θεραπεία. Οι ομάδες αυτές είναι:
- Ομάδα 1: Ο σοβαρός αυτοάνοσος διαβήτης, που είναι χονδρικά ίδιος με τον διαβήτη τύπου 1, εμφανιζόμενος κυρίως σε παιδιά, αλλά περιλαμβάνει και μερικές περιπτώσεις αυτοάνοσου διαβήτη που εκδηλώνονται σε μεγάλη ηλικία.
- Ομάδα 2: Ο σοβαρός διαβήτης που χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια ινσουλίνης, μοιάζει με την ομάδα 1 (πλήττει επίσης άτομα σε νεαρή ηλικία), αλλά δεν φταίει το ανοσοποιητικό σύστημα, άρα δεν πρόκειται για αυτοάνοση πάθηση.
- Ομάδα 3: Ο σοβαρός διαβήτης που χαρακτηρίζεται από ινσουλινοαντοχή (ινσουλινοαντίσταση) και εμφανίζεται σε υπέρβαρα άτομα, των οποίων ο οργανισμός παράγει μεν την ορμόνη ινσουλίνη, αλλά το σώμα τους δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν.
- Ομάδα 4: Ο ήπιος διαβήτης που είναι σχετικός με την παχυσαρκία, αφορά άτομα πολύ υπέρβαρα, αλλά μεταβολικά πολύ κοντά στο φυσιολογικό παρά στην ομάδα 3.
- Ομάδα 5: Ο ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την ηλικία και εκδηλώνεται σε ηλικιωμένους ανθρώπους, με τη νόσο να είναι συνήθως πιο ελαφριά από τις προηγούμενες ομάδες.
Οι περισσότεροι ειδικοί γνωρίζουν πως ο διαχωρισμός σε διαβήτη τύπου 1 και 2 δεν ήταν και τόσο ακριβής, σχολιάζει στο BBC η Δρ Victoria Salem από το Imperial College London. «Είναι αναμφίβολα το μέλλον του πώς βλέπουμε τον διαβήτη ως ασθένεια» τονίζει για την έρευνα, προειδοποιώντας ωστόσο πως δεν τα αλλάξει άμεσα η διαμόρφωση της αγωγής.
«Εμφανώς αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα» τονίζει και ο Δρ Sudhesh Kumar, καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Warwick.
Δεν υπάρχουν σχόλια: