Χριστούγεννα: Τα «σπάργανα» κι άλλα έθιμα της Ηπείρου

Παραμονή Χριστουγέννων.. Στην καρδιά του χειμώνα, που πολλές φορές στην Ήπειρο είναι βαρύς. Παραδόσεις και έθιμα, με επιρροές από τη θρησκεία, αλλά και τον αγώνα για την καθημερινότητα έρχονται από το βάθος του χρόνου, στην Ήπειρο και τηρούνται έως σήμερα.

Στα περισσότερα χωριά της Ηπείρου ετοιμάζουν τα σπάργανα για τον Χριστό...

Είναι το πιο παλιό και πιο αγαπημένο Χριστουγεννιάτικο έθιμο της περιοχής που χρόνο με τον χρόνο όμως χάνεται.

Λίγα υλικά και καθημερινά... Και με αυτά οι γυναίκες, στα χρόνια της μεγάλης φτώχειας, δημιουργούσαν ένα πεντανόστιμο γλυκό για το γιορτινό τραπέζι. Για τα παιδιά της οικογένειας που δεν γνώριζαν τις εποχές εκείνες μελομακάρονα και κουραμπιέδες.

Τα σπάργανα του Χριστού ή οι τηγανίτες στην πλάκα...

Οι τηγανίτες γίνονται την παραμονή των Χριστουγέννων, κυρίως το βράδυ και ετοιμάζονται το πρωί.

Χρειάζεται τζάκι, πυροστιά και μαυρόπλακα.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με λίγο αλάτι.

Το βάζουμε σε μια λεκανίτσα και προσθέτουμε σιγά-σιγά χλιαρό νερό.

Χτυπάμε πολύ καλά το μίγμα με ένα πιρούνι μέχρι να γίνει κουρκούτι πηχτό.

Ανάβουμε φωτιά και πάνω στην πυροστιά τοποθετούμε μια καθαρή μαυρόπλακα.

Αφού κάψει η πλάκα, με μια μεγάλη κουτάλα ρίχνουμε μίγμα.

Όταν ψηθεί η τηγανίτα από τη μια πλευρά τη γυρίζουμε και από την άλλη πλευρά για να ψηθεί.

Καθαρίζουμε καρύδια και τα τρίβουμε.

Βάζουμε τις τηγανίτες σε ένα ταψί και ανάμεσα σε κάθε στρώση ρίχνουμε αρκετά τριμμένα καρύδια.

Μετά σε μια κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη ή το μέλι με νερό μέχρι να γίνει ένα πολύ αραιό σιρόπι με το οποίο περιλούομε τις τηγανίτες.

Η γεύση τους μοναδική!

ΑΛΛΑ ΕΘΙΜΑ

Οι λαχανοντολμάδες συμβόλιζαν το φάσκιωμα

Τα παραδοσιακά έθιμα τα συναντάμε και στην γαστρονομία του τόπου.

Βασικό πιάτο για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ήταν τα γιαπράκια, κοινώς λαχανοντολμάδες και συμβόλιζε το φάσκιωμα, του νεογέννητου Χριστού.

Η ονομασία «γιαπράκια» προέρχεται από την τούρκικη λέξη Yaprak που σημαίνει «φύλλο».



Το αναμμένο πουρνάρι

Τους βοσκούς που πήγαν να προσκυνήσουν το θείο βρέφος και είχαν ανάψει ένα ξερό κλαδί για να βλέπουν μέσα στην νύχτα, συμβολίζει «το αναμμένο πουρνάρι».

Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο στην Ήπειρο ,που συναντάται με μικρές παραλλαγές στις διάφορες περιοχές της.

Το έθιμο τηρείται κυρίως, στα χωριά της Άρτας.