Ο χώρος χρησιμοποιείται και σήμερα για τη φύλαξη κάποιων παλιών οχημάτων αλλά δεν αποτελεί μουσείο αφού ανοίγει λίγες μόνο φορές το χρόνο για τη διεξαγωγή εκδηλώσεων, κυρίως από ιδιώτες.
Το γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργηθεί ένα μουσείο αφιερωμένο στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας είναι εύκολο να το αντιληφθούμε.
Τα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη πολύ απλά δεν αγαπούν το αντικείμενό τους, αλλά το αντιμετωπίζουν ως ένα σταθμό της επαγγελματικής τους ή της κομματικής τους πορείας. Δεν είναι τυχαίο ότι το Μουσείο του ΗΣΑΠ υπήρξε πρωτοβουλία των εργαζόμενων της εταιρίας και όχι της διοίκησης.
Αναξιοποίητοι χώροι που ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο υπάρχουν άφθονοι. Χρήματα επίσης μπορούν να βρεθούν μέσω χορηγιών από ιδιώτες. Αυτό που χρειάζεται είναι το όραμα και η όρεξη κάποιων στελεχών που αγαπούν τη δουλειά τους να κυνηγήσουν τη δημιουργία του μουσείου.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια: